wood of (the) bare hill Nuair a chuirtear an fhianaise stariúil agus an fuaimniú áitiúil den logainm seo le chéile, athchruthú sásúil den mbunfhoirm is ea Fiodh Fharnochta nó Fiodh Fharnocht: Tógaimis mar shampla an fhoirm Bhéarlaithe Fiarnaght (bliain 1622), mar aon leis an bhfoirm Ghaeilge a scríobhadh le peann luaidhe in Ainmleabhar Paróiste na Suirbhéireachta Ordanáis, bliain 1836, Fíodh Fhearnacht, chomh maith leis an bhfuaimniú áitiúil ón mbliain 2007, [ˌfʲiːˈaːrnət]. Gheobhadh farnocht a bheith ina ainmfhocal sa ghinideach uatha anseo sa chiall ‘bare, exposed hill’ (Joyce 1875: 400-1), ag tagairt don chnoc suaithinseach atá ar an mbaile fearainn, nó neachtar acu ina aidiacht (féach eDIL, s.v. fornocht, ‘bare’). Cé nach féidir dul ar iontaoibh na sínte fada mar chomhartha ar ghutaí fada amháin sa litriú a chleacht an Braonánach (1794), ní miste a thabhairt faoi deara go bhfuil an guta fada sa dara siolla den logainm, faoi mar a fuaimníodh é go haitiúil i mbliain 2007, ag teacht le Fíothárnach sa lámhscríbhinn. Tá trí shampla eile den mhír farnocht caomhnaithe i mbailte fearainn Co. Liatroma, dha áit den ainm Farnocht gan aon cháilitheoir (www.logainm.ie, uimhreacha tagartha 29295 agus 30354) chomh maith le Gréach Farnocht (uimhir thagartha 29125). I gcás gach logainm díobhsan, is guta fada atá sa chéad siolla de Farnocht i bhfuaim an lae inniu. Is minic a fhadaitear guta gearr ó bhunús roimh an carn consan rn i Leath Choinn (O’Rahilly, 1972: 50). Tá sampla eile de fhadú an ghuta roimh rn léirithe sa dán Raghailleach Átha Cárnn cuir i gcás a chum Uilliam Ó Maoil Chiaráin san 18ú haois arbh as tuaisceart na Mí dó, mar a gcuireann an mheadaracht comhfhuaim in úil idir Cárnn, táim, cás srl. (Ó Muirgheasa 1933: 37 agus 2015: 52). Tá Áth Cárnn suite i gCo. na Mí – féach Áth Carn www. logainm.ie, uimhir thagartha 38362.